دیشب دور مقدماتی جام ملتهای اروپا به پایان رسید. یکی از چیزهایی که جلب توجهم را کرد تیم ملی فرانسه بود که میشد آن را تیم منتخب آفریقا نامید با آنهمه بازیکن آفریقایی تبار. که در موقع تعویض هم یکی جایگزین دیگری میشد. تیم های دیگر هم چندان وضعیت متفاوتی نداشتند. حضور اسامی ترک در لیست بازیکنان دو کشور میزبان، بوسنیایی در تیم سوئد و نمیدانم کجایی "بلهروز" در تیم هلند.
یادم به المپیک قبلی افتاد و انبوه ورزشکاران وارداتی عمدتا از کشورهای شرق اروپا در اردوی تیم هایی مثل قطر و به آسمان رفتن آه و افغان وا ورزشا از دهان دلسوختگان که ورزش از تعهد و آرمان اولیه خود تهی شده است و چه و چه
غافل از اینکه ورزش حرفه ای که پدیده ای مدرن است از ابتدا هم هدفی غیر از ورزش آماتور و همگانی داشته است که میتوان در دو مورد زیر خلاصه کرد:
- بیزینس
- ارضای برتری جویی ملل، خارج از میادین جنگ
که فکر میکنم هر دو، اهداف کاملا موجهی هستند و الا کمک به سلامت جسمانی و روانی و ترویج فرهنگ پهلوانی و نزدیکی ملت ها با یکدیگر را - اگر مفید هم بدانیم - باید در عرصه هایی دیگر جستجو کرد.
3 comments:
دو تا نکته یکی اینکه من خیلی در مورد هدف ورزش حرفه ای که اینجا گفتی مطمئن نیستم و فکر میکنم بیشتر هدف اقتصادی و سرگرمی داره اما نکته مهمتر اینکه در مورد خاص المپیک من کاری ندارم به اینکه در دوران باستان هدفش چی بوده اما در تعریف جدید باید محفلی باشه برای رقابت سالم جوانمردانه و صلح جویانه البته من با حضور بازیکنای آفریقایی تبار در تیمی مثل فرانسه موردی ندارم اما به نظر من هم اینکه یه کشوری فقط برای گرفتن مدال بره به یه نفر تابعیت بده غیر اخلاقیه و دست کم با اهدافل المپیک در تضاده اگرچه تجربه نشون داده در عمل خیلی هم موفق نبوده این کار اما جالبه که حتی پسر رئیس یکی از فدارسیون های ایران برای تیم ملی قطر بازی میکنه
میتونم یه چیز دیگه هم بهش اضافه کنم. این جشنواره ها بمثابه اسطوره های مدرن در عصر ما عمل میکنند. مثل هالیوود و ... و در واقع تنها کارکردشان سرگرمی نیست. بلکه حتی بنیانهای فکری،اخلاقی و ارزشی جوامع را هم دگرگون میکنند.
ضمن اینکه از بیزینس چیزی جز فعالیتهای تجاری که بخشی از اقتصاد هستند مد نظر من نبود
من فکر نمی کنم وفاداری به ملیت و خاک خلاف مرام صلحجویی باشه. چه بسا تعصب ورزیدن روی چنین مفاهیمی تنش زا باشه.
ایضا در غیر اخلاقی بودنش هم شک دارم. مثلا همین جوون های ایرونی فقط برای برخوردار بودن از کیفیتهای اولیه ی زندگی، رفاه، امنیت و آسایش معمولی خیلی هاشون مشتاق مهاجرت و تغییر ملیت هستند و به نظر من کارشون اصلا و ابدا غیر اخلاقی نیست.
بلهروز هم مراکشیه.
Post a Comment