[ به عقيده افلاطون ] وقتي آزادي افسار گسيخته شود، استبداد نزديك ميشود. ثروتمندان از ترس آنكه دموكراسي خونشان را بريزد، براي سرنگون كردن آن توطئه ميكنند. يا فرد جاه طلبي قدرت را در دست ميگيرد، به فقيران وعده‌هاي فراوان ميدهد، دور خود قشون خصوصي جمع ميكند، و اول دشمنان و سپس دوستان خود را ميكشد «تا اينكه كشور را يكسره تصفيه كند» و حكومت استبدادي برقرار سازد. در اين نزاع بين طرف افراط و تفريط، فيلسوفي كه رعايت اعتدال را تبليغ ميكند مانند «انساني است كه گير حيوانات درنده افتاده باشد»; اگر اين فيلسوف عاقل باشد، «در پناه ديواري مينشيند تا باد تند و طوفان فرو نشيند.» برخي از دانش پژوهان در چنين بحراني به گذشته پناه برده، تاريخ مينويسند; ولي افلاطون به آينده پناهنده ميشود و مدينه فاضله ميسازد.
تاريخ تمدن جلد دوم ص 582
تاريخ تمدن جلد دوم ص 582
No comments:
Post a Comment