گيسو بلند

نپرسيد اين شعر از کيه چون خودم هم نمي دونم. تنها چيزي که ازش ميدونم اينه که ديشب از عزيزي به من رسيد و مرا غرق طراوت باران کرد:

گيسو بلند
با آن شميم تازه که داري
دستي به ما برآر

بانوي شاليزاران!
باران

ميخواهم از حضور تو باري
ميناي آسمان را
در گردش آورم
وز نوشبار عشق
بنوشانم
اين خشکبار خسته
دلم را
تا با تمام هلهله هاي زمين در آويزم
آوازهاي زندگي ام را

بانوي شاليزاران
باران...