ابرهاي خزاني
در ذهن و روح من
ابرهاي خزاني
سنگين و پرسايه
خاطر درآرامش است
انديشه آدميان را بازنتوان خواند
و مقاصد آدميان را بچشم نتوان ديد
قلبها، بخوابي خوش فروشده است
به اميد پراکندن ابرها
ابرهاي خزاني
در ذهن و روح من
در ذهن و روح من
ابرهاي خزاني
سنگين و پرسايه
خاطر درآرامش است
انديشه آدميان را بازنتوان خواند
و مقاصد آدميان را بچشم نتوان ديد
قلبها، بخوابي خوش فروشده است
به اميد پراکندن ابرها
ابرهاي خزاني
در ذهن و روح من
سروده مارگوت بيکل ترجمه احمد شاملو
2 comments:
سلام علی جان
شعر قشنگی بود. از خودت؟
راستی توی وبلاگت انگار نمی تونه یه عکسی رو بیاره و جاش رو خالی می ذاره. دیدیش؟
فدایت ناصر.
آقا دیدی می شه کامنت گذاشت. کامنت بالا رو من خیلی وقت پیش گذاشته ام اینجا.
Post a Comment