سرودی از چغندرآغاز کن! (تکنوکراسي ابراهيم بيکي)

امروز بازار مار زلف و سنبل کاکل کساد است. موي ميان در ميان نيست. کمان ابرو شکسته، چشمان آهو از بيم آن رسته است. به جاي خال لب از زغال معدني بايد سخن گفت. از قامت چون سرو و شمشاد سخن کوتاه کن. از گردو و کاج جنگل مازندران حديث ران. از دامن سيمين بران دست بکش و بر سينه معادن و نقره و آهن بياويز. بساط عيش را برچين دستگاه قالي بافي را پهن کن. امروز استماع سوت راه آهن در کار است، نه نواي عندليب گلزار. باده عقل فرساي را به ساقي بي حيا واگذار، ترياک وطن را ترقي و رواج بده. حکايت شمع و پروانه کهنه شد، از ايجاد کارخانه شمع کافوري سخن ساز کن. صحبت شيرين لبان را به دردمندان واگذار، سرودي از چغندر آغاز کن که مايه شکر است.


زين العابدين مراغه اي، سياحتنامه ابراهيم بيک