قمار عاجزانه

به نظر اليزابت کوبلر راس، فرايند سازگار شدن با نزديکي مرگ يک فرايند فشرده اجتماعي شدن است که چند مرحله را در بر ميگيرد. مرحله نخست انکار است- فرد از پذيرفتن آنچه در حال وقوع است امتناع ميکند. مرحله دوم خشم است، بويژه در ميان کساني که نسبتا جوان ميميرند، و از اينکه از عمر کامل محروم ميشوند احساس خشم ميکنند. پس از اين مرحله مرحله چانه زدن است. فرد با سرنوشت ، يا با خدا معامله ميکند، که اگر اجازه داده شود آن قدر زنده بماند تا واقعه مهم خاصي، مانند يک ازدواج خانوادگي يا روز تولد رابببيند با آرامش خواهد مرد. از آن پس فرد غالبا به حالت افسردگي فرو ميرود.
سرانجام، اگر بتواند بر اين حالت غلبه کند، ممکن است به سوي مرحله پذيرش برود، که در اين مرحله حالتي از آرامش در برابر مرگ نزديک بدست مي آيد.


گيدنز، آنتوني، ترجمه منوچهرصبوري، تهران، نشر ني، 1376، چاپ هفدهم، ص 113